Bir güneş paneli birleştirme kutusu aşırı ısınmaya başladığında, sonuçları rahatsızlığın çok ötesine geçer—termal arızalar, fotovoltaik sistemlerdeki en yaygın ve tehlikeli arıza modlarından birini temsil eder. Bir güneş paneli birleştirme kutusundaki aşırı ısınma, bileşen bozulmasını, gereksiz açmaları, sistem arıza süresini ve ciddi durumlarda hem ekipmanı hem de personel güvenliğini tehdit eden elektrik yangınlarını tetikleyebilir. PV sistemlerini belirleyen tasarım mühendisleri ve elektrik yüklenicileri için, maliyetli saha arızalarını önlemek ve uzun vadeli sistem güvenilirliğini sağlamak için termal arızanın temel nedenlerini anlamak esastır.
Bir güneş paneli birleştirme kutusu, birden fazla dizi devresinin invertöre beslenmeden önce birleştiği kritik toplama noktası olarak hizmet eder. Bu DC akım yoğunlaşması—genellikle yüzlerce amper—termal yönetimi tartışılmaz hale getirir. Yine de aşırı ısınma arızaları, küçük ticari kurulumlardan şebeke ölçekli güneş enerjisi santrallerine kadar sektör genelinde yaygın olmaya devam ediyor. Temel nedenler tipik olarak yetersiz boyutlandırılmış bileşenler, yetersiz termal tasarım, kötü kurulum uygulamaları ve zamanla birleşen çevresel stres faktörlerinin bir kombinasyonunu içerir.
Bu mühendislik kılavuzu, güneş paneli birleştirme kutusu aşırı ısınmasının beş temel nedenini inceler ve termal bilim, elektrik standartları ve sahada kanıtlanmış en iyi uygulamalara dayanan tasarım düzeyinde çözümler sunar.
Normal ve Anormal Sıcaklık Artışını Anlamak
Aşırı ısınmayı teşhis etmeden önce, mühendisler güneş paneli birleştirme kutusu bileşenlerindeki kabul edilebilir sıcaklık artışı için temel beklentiler oluşturmalıdır. Tüm elektrik bağlantıları I²R kayıpları nedeniyle ısı üretir—harcanan güç, akımın karesi ile direncin çarpımıyla orantılıdır. Soru, ısının üretilip üretilmeyeceği değil, elektrik standartları tarafından tanımlanan güvenli sınırlar içinde kalıp kalmayacağıdır.
IEC 60947-1'e göre, elektrik terminalleri için izin verilen sıcaklık artışı, referans ortam sıcaklığının 70 K (70°C) üzerindedir. Güneş enerjisi kurulumlarında yaygın olan 40°C'lik bir ortam taban çizgisi varsayıldığında, bu, maksimum izin verilen terminal sıcaklığının 110°C olmasını sağlar. Montaj içindeki bara sistemleri için IEC 61439-1 daha yüksek sıcaklıklara izin verir: çıplak bakır bara sistemleri 140°C'ye kadar çalışabilirken, sıcaklık artış sınırı tipik olarak bakır için 70°C ve alüminyum bara sistemleri için ortamın üzerinde 55°C'dir.
UL standartları bileşen merkezli bir yaklaşım benimser. UL 489 (devre kesiciler) altında, standart dereceli terminaller 40°C ortamın üzerinde 50°C'lik bir sıcaklık artışına izin verir ve bu da maksimum 90°C çalışma sıcaklığına neden olur. Kritik eşik, gereksiz açma ve bileşen bozulmasıdır—terminal sıcaklıkları bu tasarım sınırlarını aştığında, termal koruma cihazları erken açabilir ve yalıtım hızla bozulmaya başlar.
Anormal sıcaklık artışı, bu eşikleri önemli ölçüde aşan lokalize sıcak noktalar olarak kendini gösterir. Arızalı kurulumların termal görüntüleme çalışmaları, terminal bağlantılarında ve bara sistemi bağlantılarında 120°C'den 180°C'nin üzerine kadar değişen sıcak noktalar gösteriyor—sıcaklıklar arıza bölgesinin çok içinde. Bu yüksek sıcaklıklarda, bakır hızla oksitlenir, bağlantı direnci katlanarak artar ve termal kaçak olasılığı artar.
Kök Neden #1: Yetersiz Boyutlandırılmış Bileşenler
Güneş paneli birleştirme kutusu aşırı ısınmasının en temel nedeni, gerçek çalışma koşulları için yetersiz akım taşıma kapasitesine sahip bileşenlerin seçimidir. Yetersiz boyutlandırma birden fazla düzeyde meydana gelir: terminaller, bara sistemleri, sigortalar ve devre kesiciler—bunların herhangi biri termal bir darboğaz haline gelebilir.
Bara Sistemi Kesit Alanı: Bara sistemi boyutlandırması akım yoğunluğu prensiplerine göre belirlenir. Bakır bara sistemleri için mühendisler tipik olarak 1,2 ila 1,6 A/mm²'lik muhafazakar bir akım yoğunluğu kullanır. 500 A'lık sürekli bir akım, yaklaşık 417 mm²'lik minimum kesit gerektirir (500 A ÷ 1,2 A/mm²), tipik olarak 40 mm × 10 mm (400 mm²) veya 50 mm × 10 mm (500 mm²) bara sistemi ile karşılanır. Daha düşük iletkenliğe sahip alüminyum bara sistemleri, yaklaşık 0,8 A/mm² civarında daha düşük akım yoğunlukları ve buna karşılık gelen daha büyük kesitler gerektirir. Dar bir bara sistemi yalnızca daha yüksek dirence sahip olmakla kalmaz, aynı zamanda ısı dağılımı için daha az yüzey alanına da sahiptir—birleşik bir termal ceza.
Bir bara sisteminin direnci R = (ρ × L) / A formülünü izler; burada ρ özdirençtir (20°C'de bakır için 1,724 × 10⁻⁸ Ω·m), L uzunluktur ve A kesit alanıdır. Güç kaybı P = I² × R'dir. Mütevazı bir yetersiz boyutlandırma bile direnci iki katına çıkarır ve bu nedenle akım artışlarıyla birleştiğinde ısı üretimini dört katına çıkarır.
Terminal ve Bağlantı Değerleri: Terminal blokları ve pabuç bağlantıları, uygun güvenlik marjlarıyla maksimum dizi akımı için derecelendirilmelidir. Güneş enerjisi uygulamalarında, NEC sürekli akım değerlerinde 125% güvenlik faktörü gerektirir. Sürekli olarak 12 A taşıyan bir dizi, en az 15 A için derecelendirilmiş terminaller gerektirir. Bu azaltmanın uygulanmaması, terminallerin termal tasarım sınırlarının ötesinde çalışmasına ve bozulmayı hızlandırmasına neden olur.
Sigorta ve Kesici Boyutlandırması: Yetersiz boyutlandırılmış sigortalar termal bozulma ve erken açma yaşar. Sigortalar 25°C ortamda derecelendirildiğinden, yüksek birleştirme kutusu iç sıcaklıklarında (genellikle 60-70°C) çalışma, azaltma gerektirir. 60°C'de 0,84 azaltma faktörüne sahip bir sigorta, telafi etmek için yükseltilmelidir—60°C'de 12 A'lık bir devreyi korumak, nominal 15 A'lık bir sigorta gerektirir (12 A ÷ 0,84 ≈ 14,3 A). Benzer şekilde, 40°C'de kalibre edilmiş devre kesiciler daha yüksek sıcaklıklarda kapasite kaybeder; 100 A'lık bir kesici, 60°C iç ortamda yalnızca 80-85 A'yı kaldırabilir.
Kök Neden #2: Kötü Bağlantı Kalitesi
Elektrik bağlantılarındaki temas direnci, güneş paneli birleştirme kutularında lokalize aşırı ısınmanın en sık nedenidir. Herhangi bir bağlantı noktasında ısı olarak harcanan güç P = I²R'dir—bu, temas direncindeki küçük artışların bile orantısız ısı ürettiği anlamına gelir. 50 A taşıyan 10 mΩ dirençli bir bağlantı, tek bir bağlantı noktasında yoğunlaşmış 25 W (50² × 0,01) harcar.
Gevşek Bağlantılar ve Termal Döngü: Yanlış torklanmış terminal vidaları en yaygın kurulum hatasıdır. Terminaller, üretici tarafından belirtilen tork değerlerine sıkılmalıdır—tipik olarak daha küçük terminaller için 3-5 N·m, daha büyük bara sistemleri için 10-15 N·m'ye kadar. Düşük torklama, yüksek dirençli zayıf metal-metal teması oluşturur; aşırı torklama dişlere zarar verebilir ve temas yüzeylerini deforme ederek bağlantı kalitesini de düşürebilir.
Termal döngü, zamanla gevşek bağlantıları daha da kötüleştirir. Birleştirme kutusu en yüksek güneş saatlerinde ısınırken ve geceleri soğurken, bakır iletkenler ve çelik terminal donanımı farklı oranlarda genleşir ve büzülür (termal genleşme katsayısı uyumsuzluğu). Bu günlük döngü, mekanik bağlantıları giderek gevşetir, temas direncini artırır ve termal bozulmayı hızlandırır—termal kaçağa yol açan pozitif bir geri bildirim döngüsü.
Korozyon ve Yüzey Oksidasyonu: Neme, tuzlu havaya (kıyı kurulumları) veya endüstriyel kirleticilere maruz kalan terminal yüzeyleri, temas direncini önemli ölçüde artıran oksit katmanları ve korozyon ürünleri geliştirir. Bakır oksit, saf bakırdan önemli ölçüde daha yüksek özdirenç değerine sahiptir. Yanlış yapılmış bağlantılar—yetersiz tel sıyırma, hasarlı teller veya kötü kıvrılmış pabuçlar—oksidasyonu hızlandıran mikroskobik hava boşlukları oluşturur.
MC4 konektör bozulması giderek artan bir şekilde bir ısı kaynağı olarak kabul edilmektedir. UV ışınlarına maruz kalma polimer muhafazayı bozar, içindeki yaylı kontaklar ise yıllarca süren termal döngüde gerginliğini kaybederek PV dizi giriş bağlantılarında direnci artırır.
Kök Neden #3: Yetersiz Termal Tasarım
Birleştirme kutusu muhafazası birikmiş ısı yükünü dağıtamıyorsa, uygun şekilde boyutlandırılmış bileşenler bile aşırı ısınacaktır. Termal tasarım, muhafaza geometrisini, havalandırma stratejisini, bileşen aralığını ve ısı transfer yollarını kapsar—bunların hepsi düşük maliyetli tasarımlarda sıklıkla ihmal edilir.
Yetersiz Havalandırma ve Hava Akışı: Çoğu güneş paneli birleştirme kutusu, hava koşullarına ve toz girişine karşı koruma sağlamak için sızdırmaz NEMA 4 veya IP65 muhafazaları kullanır. Bu sızdırmazlık, doğal konveksiyonu bir soğutma mekanizması olarak ortadan kaldırır ve ısıyı içeride hapseder. İç sıcaklık, dış ortam sıcaklığının, bileşenlerden kaynaklanan kendi kendine ısınmanın ve muhafaza tarafından emilen güneş radyasyonunun toplamı olur:
T_iç = T_ortam + ΔT_bileşenler + ΔT_güneş
Havalandırma olmadan, dış ortam yalnızca 35-40°C olsa bile, iç sıcaklıklar tam güneşte kolayca 70-80°C'yi aşabilir. Isı dağılımı tamamen muhafaza duvarlarından iletime ve dış yüzeyden radyasyona bağlıdır. Sıcaklık artışı (ΔT), ısı yükü yoğunluğu (W/m²) ve muhafaza yüzey alanı tarafından belirlenir—aynı bileşen yüküne sahip daha küçük bir muhafaza daha yüksek sıcaklık artışına maruz kalır.
Bileşen Aralığı ve Düzeni: İç bileşen düzenlemesi, ısı dağılımını kritik şekilde etkiler. Üst üste binen bara sistemleri veya sıkıca gruplandırılmış sigorta tutucular hava akışını kısıtlar (sızdırmaz muhafazalarda bile iç konveksiyon akımları gelişir) ve lokalize sıcak bölgeler oluşturur. Her ısı üreten bileşen—sigorta, terminal bloğu, bara sistemi bağlantısı—ısının tek bir alanda yoğunlaşmak yerine yayılmasına ve dağılmasına izin vermek için yeterli aralık gerektirir.
Muhafaza Malzemesi ve Termal İletkenlik: Metal muhafazalar (paslanmaz çelik, alüminyum) ısıyı fiberglas veya polikarbonat muhafazalardan çok daha iyi iletir. Alüminyum özellikle yüksek termal iletkenliğe sahiptir (~205 W/m·K) ve etkili bir şekilde bir ısı emici görevi görür. Boyalı veya kaplanmış yüzeyler radyasyon özelliklerini değiştirir; beyaz veya açık gri yüzeyler daha fazla güneş radyasyonunu yansıtır ve ısı dağılımını iyileştirir.
Ortam Sıcaklığı Azaltması: Tasarım mühendisleri genellikle gerçekçi iç çalışma ortamı için uygun azaltmayı uygulamakta başarısız olurlar. Bileşenler 25°C laboratuvar koşullarına göre seçilirse ancak 70°C iç sıcaklığa ulaşan bir muhafazaya kurulursa, termal zarflarının çok dışında çalışırlar. Sigortalar, devre kesicilerve klemens blokları tümü üretici veri sayfalarından sıcaklığa özgü azaltma eğrileri gerektirir.
Kök Neden #4: Çevresel Faktörler
Güneş paneli birleştirme kutuları, dış koşulların elektrik bileşenleri tarafından üretilen ısının ötesinde önemli termal stresler uyguladığı zorlu dış ortamlarda çalışır.
Doğrudan Güneş Radyasyonu: Doğrudan güneş ışığına maruz kalan koyu renkli bir muhafaza, 97 W/ft² (birçok bölgede en yüksek güneş radyasyonu) emebilir ve iç sıcaklığa önemli bir ısı yükü ekleyebilir. Renk emilimi önemli ölçüde etkiler: siyah bir muhafaza, aynı koşullar altında beyaz bir muhafazadan 40-50°C daha yüksek yüzey sıcaklıklarına ulaşabilir. Bu güneş ısısı kazancı doğrudan iç bileşenlere aktarılır, etkili ortam sıcaklığını yükseltir ve ısı dağılımı için mevcut sıcaklık farkını azaltır.
Telcordia GR-487 protokolleri altında yapılan testler, güneşliklerin—muhafazanın üzerine ve çevresine monte edilmiş basit gölgelendirme yapıları—güneş ısısı kazancını %'den fazla azaltabileceğini gösteriyor. Yine de birçok saha kurulumu, birleştirme kutularını güneşe bakan duvarlara veya sıfır gölgelendirme sağlayan ekipman raflarına monte ediyor.
Yüksek Ortam Sıcaklığı Ortamları: Çöl bölgelerindeki, tropikal iklimlerdeki veya çatılardaki kurulumlar, rutin olarak 40-45°C'yi aşan ortam sıcaklıkları yaşar. Bileşen kendi kendine ısınması ve güneş kazancı eklenmeden önce bu taban çizgisi olduğunda, iç sıcaklıklar 80-90°C'ye doğru itilir. Bu sıcaklıklarda, uygun şekilde boyutlandırılmış bileşenler bile termal değerlerine yaklaşır veya aşar.
Toz Birikimi ve Hava Akışı Kısıtlaması: Tarımsal veya çöl ortamlarında, havadaki toz muhafaza yüzeylerinde birikir ve havalandırma açıklıklarını tıkar. Bu toz tabakası termal yalıtım görevi görerek muhafazanın ısı yayma yeteneğini azaltır. Filtrelenmiş havalandırmaya sahip muhafazalar için, tıkanmış filtreler hava akışını tamamen ortadan kaldırarak hızlı iç sıcaklık artışına neden olur. Periyodik temizlik şarttır, ancak O&M programlarında sıklıkla ihmal edilir.
Kök Neden #5: Elektrik Arızaları
Belirli elektrik arızası koşulları, bileşenler normal çalışma için uygun şekilde boyutlandırılmış olsa bile aşırı ısı üreten anormal akım düzenleri oluşturur.
Dizi Akımı Dengesizliği: Aynı bara sistemini besleyen paralel diziler, gölgelendirme, kirlenme veya modül uyumsuzluğu nedeniyle eşit olmayan akımlar taşıdığında, daha yüksek akımlı diziler bağlantı noktalarına lokalize termal stres uygular. Sekiz 10 A dizisinden (toplam 80 A) eşit olarak dağıtılmış akım için tasarlanmış bir bara sistemi, bir dizi 15 A taşırken diğerleri 8 A taşırsa sıcak noktalar geliştirebilir—15 A dizisi için bağlantı noktası, tasarlanandan 2,25 kat daha yüksek I²R ısınması yaşar.
Toprak Arızaları ve Kaçak Akımlar: Yalıtım bozulması veya nem girişi, topraklama iletkenleri ve muhafaza yapısal elemanları dahil olmak üzere akımı istenmeyen yollardan saptıran toprak arızaları oluşturabilir. Bu yollar tipik olarak tasarlanmış akım yollarından daha yüksek dirence sahiptir ve beklenmedik yerlerde ısı üretir. Yüksek dirençli yollardan geçen 1-2 A'lık toprak arızası akımları bile önemli lokalize ısınmaya neden olabilir.
Harmonik Isınma: DC birleştirme kutularında AC dağıtımından daha az yaygın olmakla birlikte, invertör anahtarlamasından veya toprağa referanslı kapasitanslardan kaynaklanan harmonik akımlar, faydalı güç çıkışına katkıda bulunmadan termal yüklemeye eklenen dolaşım akımları oluşturabilir. Bu harmonik bileşenler, RMS akımını DC seviyesinin üzerine çıkararak sistem genelinde I²R kayıplarını artırır.
Elektrik arızalarını teşhis etmek dikkatli ölçüm gerektirir: dizi seviyesinde akım izleme, dengesizlik koşullarını ortaya çıkarabilirken, termal görüntüleme arıza akımlarını gösteren beklenmedik sıcak noktaları belirler. Toprak arızası algılama cihazları ve yalıtım direnci testi, termal hasara neden olmadan önce gelişen sorunları belirlemeye yardımcı olur.
Çözümler: Tasarım ve Spesifikasyon
Güneş paneli birleştirme kutusu aşırı ısınmasını önleme, tasarım aşamasında titiz termal analiz ve iyimser laboratuvar değerlerinden ziyade gerçekçi çalışma koşullarına dayalı bileşen seçimi ile başlar.
Termal Azaltma ve Akım Kapasitesi: Mühendisler, gerçekçi iç ortam sıcaklığını hesaplamalı ve bileşene özgü azaltma faktörlerini uygulamalıdır. Süreç üç adımdan oluşur:
- İç Sıcaklığı Belirleme: T_internal = T_ortam + ΔT_bileşen + ΔT_güneş denklemini kullanarak, muhafaza üreticisinin ısı yükü yoğunluk çizelgelerini ve kurulum yeri için güneş radyasyonu verilerini kullanarak hesaplayın.
- Bileşen Azaltma Uygulaması: Sigortalar (tipik olarak 25°C'de derecelendirilir), devre kesiciler (40°C) ve klemensler için üretici azaltma eğrilerini kullanın. Örneğin, 70°C iç sıcaklıkta K_f = 0,8 ile 12 A'lık bir diziyi koruyan bir sigorta, nominal 15 A değerine ihtiyaç duyar (12 ÷ 0,8).
- Güvenlik Marjlarını Dahil Etme: NEC, güneş uygulamaları için 125% sürekli akım çarpanı gerektirir. Bu faktörü termal azaltmadan sonra uygulayın: gerekli bileşen değeri = (I_sürekli × 1,25) ÷ K_f.
Termal Dikkate Alma ile Bara Boyutlandırması: Muhafazakar akım yoğunlukları (bakır için 1,2 A/mm², alüminyum için 0,8 A/mm²) kullanarak baraları seçin ve termal modelleme kullanarak sıcaklık artışını doğrulayın. Yüksek akımlı uygulamalar için, ısı dağılımını artırmak için elektrik gereksinimlerinin ötesinde kesiti artırmayı düşünün. Bakır baralar, üstün iletkenlikleri ve termal performansları nedeniyle alüminyum baralara tercih edilir.
Termal Yönetim Özellikleri: Isı dağılımını kolaylaştıran tasarım özelliklerine sahip muhafazalar belirtin:
- Güneş radyasyonunu yansıtmak için açık renkli yüzeyler (beyaz, açık gri)
- İç ısı yüküne göre yeterli yüzey alanı
- Yüksek termal iletkenlik için alüminyum yapı
- Boşluğu ve hava akışını en üst düzeye çıkaran dahili bileşen montajı
- İsteğe bağlı: yüksek yüklü baralara takılan pasif ısı emiciler
- Aşırı ortamlar için: aktif soğutma (termostatik kontrollü fanlar) veya ısı borusu teknolojisi
Malzeme ve Temas Yüzeyi Seçimi: Oksidasyona karşı direnç göstermesi için kalay kaplı bakır terminaller ve baralar belirtin. Termal döngü sırasında temas basıncını korumak için terminal vidalarının altında yaylı rondelalar veya tırtıklı rondelalar kullanın. Kilitli donanıma sahip sızdırmaz klemensler, titreşim nedeniyle gevşemeyi önler.
Çözümler: Kurulum ve Bakım
Saha dağıtımlı güneş birleştirme kutularında termal arızaları önlemek için uygun kurulum uygulamaları ve proaktif bakım protokolleri esastır.
Tork Spesifikasyonu Doğrulaması: Her terminal bağlantısı, kalibre edilmiş bir tork anahtarı veya tork tornavidası kullanılarak üretici tarafından belirtilen tork değerine sıkılmalıdır. Kritik bağlantılar için tork değerlerini belgeleyen kurulum kayıtları oluşturun ve saklayın. Devreye alma testi, sistem tesliminden önce uygun kurulumu doğrulamak için yük altındaki tüm bağlantıların termal görüntülemesini içermelidir.
Montaj Yeri ve Yönlendirme: Birleştirme kutularını güneş ışığına maruz kalmayı en aza indiren yerlere kurun - kuzeye bakan duvarlar (kuzey yarımküre), dizi yapılarının altındaki gölgeli alanlar veya özel hava kalkanlarının altına. Doğal konveksiyon ve radyasyonla soğutmaya izin vermek için muhafazanın etrafında yeterli boşluk (tipik olarak her tarafta 6-12 inç) sağlayın. Dahili konveksiyon akımlarını kolaylaştırmak için dikey montaj genellikle yatay olana tercih edilir.
Çevre Koruma: Aşındırıcı ortamlarda (kıyı, endüstriyel), gelişmiş korozyon korumasına sahip birleştirme kutuları belirtin: 316 paslanmaz çelik muhafazalar, baralarda konformal kaplama ve sızdırmaz terminaller. Nemi ve oksidasyonu önlemek için tüm bağlantılarda dielektrik gres kullanın. Kurulum ortamı için uygun IP derecesini sağlayın - tozlu ortamlar minimum IP65 gerektirir.
Periyodik Termal İnceleme: Rutin O&M programlarının bir parçası olarak termal görüntüleme anketleri uygulayın - tipik olarak ticari sistemler için yıllık, zorlu ortamlardaki şebeke ölçekli kurulumlar için altı ayda bir. Termal görüntüleme, arızalara neden olmadan önce gelişen sıcak noktaları tanımlar ve önleyici müdahaleye izin verir. Karşılaştırma için devreye alma sırasında temel termal profiller oluşturun.
Yeniden Torklama ve Bağlantı Bakımı: İlk çalışma yılından sonra, termal döngü etkilerini telafi etmek için tüm terminal bağlantılarını yeniden torklayın. Bu bakım görevi genellikle atlanır, ancak uzun vadeli güvenilirlik için kritiktir. Her bakım aralığında korozyon, renk değişikliği veya fiziksel hasar belirtileri olup olmadığını inceleyin.
Sonuç: VIOX Electric'in Termal Mühendislik Yaklaşımı
Mühendisler titiz termal analiz, uygun bileşen azaltma ve sahada kanıtlanmış tasarım prensipleri uyguladığında, güneş birleştirme kutusu aşırı ısınması önlenebilir bir arıza modudur. Kök nedenler - yetersiz boyutlandırılmış bileşenler, zayıf bağlantı kalitesi, yetersiz termal tasarım, çevresel stres faktörleri ve elektriksel arızalar - iyi anlaşılmıştır ve her biri için mühendislik çözümleri mevcuttur.
VIOX Electric'te termal yönetim, güneş birleştirme kutusu tasarımının her aşamasına entegre edilmiştir. Mühendislik sürecimiz şunları içerir:
- Termal modelleme ve doğrulama: En kötü durum çalışma koşulları altında dahili sıcaklık dağılımının CFD analizi
- Bileşen azaltma metodolojisi: Sahaya özgü sıcaklık hesaplamaları ve uygun azaltma faktörleri kullanılarak baraların, terminallerin ve koruma cihazlarının seçimi
- Kaliteli bağlantı sistemleri: Yay tutma donanımı, kalay kaplı bakır temas yüzeyleri ve termal döngü doğrulaması ile fabrikada torklanmış terminaller
- Termal olarak optimize edilmiş muhafazalar: Açık renkli yüzeylere sahip alüminyum yapı, optimize edilmiş dahili düzenler ve zorlu ortamlar için ısı dağılımı özellikleri
VIOX birleştirme kutuları, kontrollü yüksek ortam koşullarında tam nominal akım artı 25% güvenlik marjında sıcaklık artışı testi ile UL 1741 gereksinimlerini aşan termal doğrulama testlerinden geçer. Mühendislik ekibimiz, yüklenicilerin ve EPC firmalarının kurulum koşulları için doğru çözümü belirtmelerine yardımcı olmak için termal analiz desteği ve sahaya özgü azaltma hesaplamaları sağlar.
Aşırı ısınmayı önlemek, üreticiler, tasarım mühendisleri ve kurulum ekipleri arasında ortaklık gerektirir. VIOX Electric, yalnızca ürünler değil, uzun vadeli sistem güvenilirliğini sağlamak için mühendislik uzmanlığı ve termal tasarım rehberliği sağlamaya kendini adamıştır.
Teknik özellikler, termal analiz desteği veya kurulum ortamınız için optimize edilmiş özel birleştirme kutusu çözümleri için iletişime geçin VIOX Elektrik‘nin uygulama mühendisliği ekibi.
