نحوه آزمایش کنتاکتور: راهنمای گام به گام برای متخصصان برق

مقدمه

الف. کنتاکتور چیست؟

کنتاکتور یک سوئیچ الکترومکانیکی است که برای کنترل جریان برق در کاربردهای مختلف، به ویژه در سیستم‌های HVAC و کنترل موتور، استفاده می‌شود. این سوئیچ با استفاده از یک سیم‌پیچ الکترومغناطیسی برای باز یا بسته کردن کنتاکت‌ها عمل می‌کند و در نتیجه جریان الکتریکی را قطع یا وصل می‌کند.

https://viox.com/ac-vs-dc-contactors-understanding-their-types-and-functions/

ب. اهمیت آزمایش منظم کنتاکتور

آزمایش منظم کنتاکتورها برای حفظ کارایی و قابلیت اطمینان سیستم‌های الکتریکی بسیار مهم است. کنتاکتورهای معیوب می‌توانند منجر به نقص عملکرد تجهیزات، افزایش مصرف انرژی و حتی خطرات ایمنی شوند. با بررسی منظم عملکرد آنها، متخصصان می‌توانند از خرابی‌های غیرمنتظره و تعمیرات پرهزینه جلوگیری کنند.

دوم. ابزارهای مورد نیاز برای آزمایش کنتاکتور

آزمایش کنتاکتور به ابزارهای خاصی نیاز دارد تا اندازه‌گیری‌های دقیق و ایمنی در طول فرآیند تضمین شود. در زیر ابزارهای ضروری مورد نیاز آمده است:

الف. مولتی‌متر

• هدف: یک مولتی‌متر برای اندازه‌گیری ولتاژ، جریان و مقاومت بسیار مهم است. این وسیله امکان آزمایش پیوستگی سیم‌پیچ و کنتاکت‌های کنتاکتور را فراهم می‌کند.
• انواع: هر دو مولتی‌متر دیجیتال و آنالوگ قابل استفاده هستند، اما مدل‌های دیجیتال به دلیل سهولت در خواندن و دقت، معمولاً ترجیح داده می‌شوند.

ب. تستر مقاومت عایق

• هدف: این ابزار مقاومت عایقی اجزای الکتریکی را اندازه‌گیری می‌کند و از عدم وجود نشتی یا نقص در عایق اطراف کنتاکتور اطمینان حاصل می‌کند. این ابزار به ارزیابی سلامت کلی سیستم الکتریکی کمک می‌کند.
• اهمیت: استفاده منظم از تستر مقاومت عایق می‌تواند از بروز مشکلات الکتریکی جلوگیری کرده و با شناسایی مشکلات احتمالی قبل از تشدید، ایمنی را افزایش دهد.

ج. تجهیزات ایمنی

• دستکش: دستکش‌های عایق برای محافظت در برابر شوک‌های الکتریکی هنگام کار با اجزای برقدار ضروری هستند. این دستکش‌ها باید برای ولتاژهای مورد آزمایش، درجه‌بندی شده باشند.
• عینک ایمنی: عینک ایمنی یا گاگل، چشم‌ها را از ذرات ریز یا جرقه‌های تصادفی که ممکن است در حین آزمایش رخ دهند، محافظت می‌کند.

III. اقدامات احتیاطی ایمنی قبل از آزمایش

اطمینان از ایمنی در طول آزمایش کنتاکتورها بسیار مهم است. در اینجا اقدامات احتیاطی ایمنی ضروری برای رعایت آمده است:

الف. قطع برق

• اهمیت: همیشه قبل از شروع هرگونه آزمایش، منبع تغذیه را قطع کنید. این کار خطر برق گرفتگی را به حداقل می‌رساند و هم از تکنسین و هم از تجهیزات محافظت می‌کند.
• رویه:
  • کلید قطع و وصل اصلی یا قطع کننده مدار سیستم را پیدا کنید.
  • برق را خاموش کنید و با استفاده از یک مولتی‌متر برای بررسی ولتاژ در پایانه‌های کنتاکتور، از خاموش بودن آن اطمینان حاصل کنید.
  • مطمئن شوید که تمام پرسنل حاضر در محل از شروع آزمایش مطلع هستند.

ب. رویه‌های قفل‌گذاری/برچسب‌گذاری

• هدف: رویه‌های قفل/برچسب‌گذاری (LOTO) برای اطمینان از اینکه تجهیزات الکتریکی در حین انجام تعمیر و نگهداری یا آزمایش، بدون برق می‌مانند، بسیار مهم هستند. این امر از برق‌دار شدن مجدد تصادفی جلوگیری کرده و کارگران را از خطرات احتمالی محافظت می‌کند.
• مراحل:
  1. قفل: از یک قفل برای ایمن کردن کلید قطع یا قطع کننده مدار در موقعیت "خاموش" استفاده کنید. فقط پرسنل مجاز باید به کلید یا ترکیب کلیدها دسترسی داشته باشند.
  2. برچسب‌گذاری: یک برچسب به قفل یا پنل کنترل وصل کنید که نشان دهد تعمیر و نگهداری در حال انجام است، به همراه نام تکنسین و تاریخ. این به عنوان هشداری برای دیگران است که برق را وصل نکنند.
  3. تأیید: قبل از شروع هرگونه آزمایش، دوباره بررسی کنید که همه قفل‌ها و برچسب‌ها در جای خود قرار دارند و هیچ کس نمی‌تواند سهواً برق را وصل کند.

IV. بازرسی چشمی

انجام بازرسی بصری اولین گام حیاتی در آزمایش کنتاکتور است. این فرآیند به شناسایی هرگونه مشکل آشکاری که می‌تواند بر عملکرد کنتاکتور تأثیر بگذارد، کمک می‌کند. در اینجا جنبه‌های کلیدی که باید در طول بازرسی به آنها توجه کرد، آورده شده است:

الف. بررسی آسیب فیزیکی

• علائم آسیب: به دنبال هرگونه علائم قابل مشاهده از آسیب فیزیکی در محفظه کنتاکتور، مانند ترک، پلاستیک ذوب شده یا علائم سوختگی باشید. این شاخص‌ها می‌توانند نشان‌دهنده گرمای بیش از حد یا نقص الکتریکی باشند.
• اتصالات شل: تمام اتصالات سیم‌کشی را بررسی کنید تا از محکم بودن آنها اطمینان حاصل کنید. سیم‌های شل می‌توانند منجر به اتصال الکتریکی ضعیف و خرابی‌های عملیاتی شوند.
• کثیفی و آلودگی: کنتاکتور را از نظر تجمع بیش از حد گرد و غبار یا آلودگی که می‌تواند در عملکرد آن اختلال ایجاد کند، بررسی کنید. در صورت وجود تجمع قابل توجه آلودگی، تمیز کردن کنتاکتور ممکن است ضروری باشد.

ب. بررسی کنتاکت‌ها از نظر سایش یا حفره‌دار شدن

• وضعیت سطح تماس: سطوح تماس را از نظر علائم سایش، مانند حفره (دهانه‌ها یا گودال‌های کوچک) یا سوختگی بررسی کنید. تماس‌های حفره‌دار می‌توانند در اثر قوس الکتریکی در حین کار ایجاد شوند و منجر به اتصالات الکتریکی ضعیف شوند.
• تغییر رنگ: به دنبال تغییر رنگ در اتصالات باشید، که ممکن است نشان دهنده گرمای بیش از حد یا سایش بیش از حد باشد. اتصالات سوخته معمولاً سیاه یا زغالی به نظر می‌رسند.
• ترازبندی کنتاکت‌ها: اطمینان حاصل کنید که کنتاکت‌ها به درستی تراز شده‌اند و هیچ مانع فیزیکی مانع از بسته شدن کامل آنها نمی‌شود.

V. تست مقاومت کویل

آزمایش مقاومت سیم‌پیچ یک کنتاکتور برای اطمینان از عملکرد صحیح آن ضروری است. این فرآیند شامل تنظیم یک مولتی‌متر، اندازه‌گیری مقاومت سیم‌پیچ و تفسیر نتایج است. در اینجا یک راهنمای گام به گام آورده شده است:

الف. تنظیم مولتی‌متر

1. انتخاب مولتی‌متر: از یک مولتی‌متر دیجیتال که قادر به اندازه‌گیری مقاومت (اهم) باشد استفاده کنید.
2. اتصال پروب‌ها: پروب مشکی را به سوکت COM (مشترک) و پروب قرمز را به سوکت Ω (اهم) وارد کنید.
3. خاموش کردن: مطمئن شوید که برق کنتاکتور کاملاً قطع شده است تا از آسیب به مولتی‌متر یا خطرات الکتریکی جلوگیری شود.
4. تنظیم حالت مقاومت: صفحه مدرج مولتی‌متر را روی کمترین مقدار مقاومت، که معمولاً با «200Ω» یا «Ω» نشان داده می‌شود، قرار دهید.

ب. اندازه‌گیری مقاومت سیم‌پیچ

1. شناسایی ترمینال‌های کویل: ترمینال‌های کویل روی کنتاکتور را که معمولاً با برچسب‌های A1 و A2 مشخص شده‌اند، پیدا کنید.
2. اتصال پروب‌ها: یک پروب را روی ترمینال A1 و دیگری را روی ترمینال A2 قرار دهید.
3. مقدار مقاومت را بخوانید: به عدد روی صفحه نمایش مولتی‌متر توجه کنید. مقدار مقاومت معمول برای یک کویل سالم باید در یک محدوده مشخص باشد، که اغلب بین ۵۰ اهم تا ۲۰۰ اهم است و به مشخصات سازنده بستگی دارد.

ج. تفسیر نتایج

• مقاومت نرمال: اگر مقاومت اندازه‌گیری شده در محدوده مورد انتظار قرار گیرد، احتمالاً کویل به درستی کار می‌کند.
• مقاومت کم: مقدار بسیار کم (نزدیک به 0 اهم) ممکن است نشان دهنده اتصال کوتاه در سیم پیچ باشد و نیاز به تعویض داشته باشد.
• مقاومت بالا: مقدار بسیار بالای مقاومت نشان دهنده مدار باز یا خرابی در سیم پیچ است که نیاز به تعویض دارد.
• مقایسه با مشخصات: برای ارزیابی دقیق، همیشه اندازه‌گیری‌های خود را با مشخصات سازنده مقایسه کنید.

VI. تست مقاومت تماسی

آزمایش مقاومت کنتاکت یک کنتاکتور برای اطمینان از عملکرد و قابلیت اطمینان بهینه در سیستم‌های الکتریکی ضروری است. این شامل آماده‌سازی کنتاکتور، اندازه‌گیری مقاومت کنتاکت و تجزیه و تحلیل مقادیر اندازه‌گیری شده است. در اینجا یک راهنمای دقیق در مورد نحوه انجام این آزمایش آمده است:

الف. آماده‌سازی کنتاکتور

1. ایمنی در اولویت است: مطمئن شوید که منبع تغذیه کنتاکتور کاملاً قطع شده است. برای جلوگیری از اتصال مجدد تصادفی، از روش‌های قفل/برچسب‌گذاری استفاده کنید.
2. دسترسی به کنتاکتور: پنل کنترل یا محفظه را باز کنید تا به ترمینال‌های کنتاکتور دسترسی پیدا کنید.
3. بازرسی چشمی: یک بازرسی چشمی برای یافتن هرگونه نشانه‌ای از سایش، آسیب یا خوردگی روی کنتاکت‌ها و ترمینال‌ها انجام دهید. هرگونه آلودگی یا آشغالی که ممکن است روی اندازه‌گیری‌ها تأثیر بگذارد را تمیز کنید.

ب. اندازه‌گیری مقاومت تماسی

1. انتخاب تجهیزات: از یک میکرو/میلی اهم متر یا یک اهم متر پایین که به طور خاص برای آزمایش مقاومت تماسی طراحی شده است، استفاده کنید. این دستگاه‌ها می‌توانند جریان‌های بالا (معمولاً ۱۰۰ آمپر یا بیشتر) را تحمل کنند تا از قرائت‌های دقیق اطمینان حاصل شود.
2. اتصال پروب‌ها: سیم‌های تست را به کنتاکت‌های ثابت و متحرک کنتاکتور وصل کنید. از اتصال خوب اطمینان حاصل کنید تا خطاهای اندازه‌گیری به حداقل برسد.
3. تزریق جریان: دستگاه را طوری تنظیم کنید که جریان ثابتی، معمولاً حدود ۱۰۰ آمپر، را از طریق کنتاکت‌ها تزریق کند و همزمان افت ولتاژ دو سر آنها را اندازه‌گیری کند.
4. افت ولتاژ را ثبت کنید: افت ولتاژ نمایش داده شده روی دستگاه را در طول آزمایش مشاهده و ثبت کنید.

ج. تحلیل قرائت‌ها

• محاسبه مقاومت: از قانون اهم (R=V/I) برای محاسبه مقاومت کنتاکت استفاده کنید، که در آن R مقاومت بر حسب اهم، V افت ولتاژ اندازه‌گیری شده بر حسب ولت و I جریان تزریق شده بر حسب آمپر است.
• مقایسه با استانداردها: مقدار مقاومت محاسبه شده خود را با مشخصات سازنده یا استانداردهای صنعتی مقایسه کنید. مقادیر قابل قبول معمول ممکن است متفاوت باشند اما به طور کلی کم هستند (اغلب کمتر از 10 میلی اهم برای اتصالات خوب).
• شناسایی مسائل:
  • مقاومت بالا: مقاومت بالاتر از حد انتظار ممکن است نشان دهنده کیفیت پایین کنتاکت به دلیل اکسیداسیون، سایش یا عدم هم‌ترازی باشد که می‌تواند منجر به گرمای بیش از حد و خرابی‌های عملیاتی شود.
  • مقادیر ثابت: مقادیر ثابت مقاومت پایین نشان دهنده تماس‌های سالم هستند، در حالی که نوسانات قابل توجه ممکن است نشان دهنده مشکلاتی در پایداری یا یکپارچگی تماس باشد.

VII. آزمایش مقاومت عایق

آزمایش مقاومت عایقی یک کنتاکتور برای اطمینان از ایمنی و قابلیت اطمینان الکتریکی بسیار مهم است. این آزمایش به شناسایی نقص‌های عایقی بالقوه که می‌توانند منجر به خطرات الکتریکی شوند، کمک می‌کند. در زیر یک راهنمای گام به گام در مورد نحوه انجام آزمایش مقاومت عایقی ارائه شده است.

الف. استفاده از تستر مقاومت عایق

1. انتخاب تستر: یک تستر مقاومت عایق، که معمولاً با نام مگا اهم متر شناخته می‌شود، انتخاب کنید. مطمئن شوید که برای سطح ولتاژ تجهیزات مورد آزمایش مناسب است.
2. تنظیم سطح ولتاژ: تستر را بر اساس توصیه‌های سازنده، روی ولتاژ صحیح تنظیم کنید. ولتاژهای تست معمول، بسته به نوع عایق و کاربرد، از ۲۵۰ ولت تا ۱۰۰۰ ولت متغیر است.
3. اتصال سیم‌های تست: سیم مشکی را به زمین یا بدنه کنتاکتور و سیم قرمز را به ترمینال سیم‌پیچ یا کنتاکتی که می‌خواهید تست کنید، وصل کنید.

ب. آزمایش بین کویل و کنتاکت‌ها

1. تجهیزات خاموش: مطمئن شوید که منبع تغذیه کنتاکتور کاملاً قطع شده است و رویه‌های قفل/برچسب‌گذاری را دنبال کنید.
2. انجام آزمایش: تستر مقاومت عایق را فعال کنید تا ولتاژ بالایی را در عایق بین سیم پیچ و کنتاکت ها اعمال کنید. اجازه دهید برای چند ثانیه تثبیت شود.
3. مقادیر خوانده شده را ثبت کنید: مقدار مقاومت عایقی نمایش داده شده روی تستر را پس از تثبیت مشاهده و ثبت کنید.

ج. درک ارزش‌های قابل قبول

• عایق‌بندی خوب: به‌طورکلی، مقادیر مقاومت عایقی قابل قبول برای کاربردهای ولتاژ پایین معمولاً بالای ۱ مگا اهم (MΩ) است، اما بسیاری از استانداردها برای ایمنی، مقادیر بالای ۵ مگا اهم را توصیه می‌کنند.
• عایق حاشیه‌ای: مقادیر بین ۱ مگا اهم و ۵ مگا اهم ممکن است نشان‌دهنده مشکلات احتمالی باشد؛ بررسی بیشتر توصیه می‌شود.
• عایق‌بندی ضعیف: مقادیر کمتر از ۱ مگااهم نشان‌دهنده‌ی تخریب یا خرابی شدید عایق است و نیاز به اقدام فوری مانند تعمیر یا تعویض کنتاکتور دارد.

هشتم. آزمون عملیاتی

انجام آزمایش عملیاتی یک کنتاکتور برای تأیید عملکرد آن پس از انجام آزمایش‌های تشخیصی مختلف ضروری است. این شامل اتصال مجدد ایمن برق، آزمایش عملکرد کنتاکتور و مشاهده عملکرد آن است. در اینجا یک راهنمای گام به گام آورده شده است:

الف. وصل مجدد برق به صورت ایمن

1. اقدامات احتیاطی ایمنی را رعایت کنید: قبل از اتصال مجدد برق، بررسی کنید که تمام آزمایش‌های قبلی انجام شده و کنتاکتور به درستی مونتاژ شده باشد.
2. دستگاه‌های قفل/برچسب‌گذاری را بردارید: اگر از رویه‌های قفل/برچسب‌گذاری استفاده کرده‌اید، هرگونه قفل یا برچسب را با دقت بردارید و مطمئن شوید که هیچ کس دیگری نمی‌تواند سهواً در طول آزمایش شما برق را وصل کند.
3. برق‌رسانی مجدد: برای وصل مجدد برق به سیستم، مدارشکن یا کلید قطع را دوباره روشن کنید.

ب. آزمایش عملکرد کنتاکتور

1. فعال‌سازی دستی: در صورت لزوم، با فشار دادن دکمه مرکزی کنتاکتور (در صورت وجود) آن را به صورت دستی فعال کنید تا عملکرد عادی شبیه‌سازی شود.
2. ولتاژ را کنترل کنید: از یک مولتی‌متر که روی حالت ولتاژ AC تنظیم شده است، برای بررسی ولتاژ در پایانه‌های ورودی کنتاکتور در حین فعال بودن آن استفاده کنید. مطمئن شوید که با مشخصات سازنده مطابقت دارد.
3. بررسی سمت بار: ولتاژ سمت بار کنتاکتور را اندازه‌گیری کنید تا مطمئن شوید که به درستی برق را به بار متصل (مثلاً کمپرسور یا موتور) می‌رساند.

ج. مشاهده برای درگیری و رهایی مناسب

1. صدای کلیک را بشنوید: وقتی فعال شد، به صدای کلیک مشخصی گوش دهید که نشان می‌دهد اتصالات به درستی درگیر شده‌اند.
2. بازرسی چشمی: از طریق هر نقطه دسترسی موجود، اتصالات را مشاهده کنید تا مطمئن شوید که بدون هیچ تردیدی کاملاً بسته می‌شوند و هنگام غیرفعال شدن، به نرمی باز می‌شوند.
3. بررسی قوس یا جرقه: به دنبال نشانه‌هایی از قوس یا جرقه در حین کار باشید، که ممکن است نشان‌دهنده کیفیت پایین تماس و احتمال خرابی باشد.
4. آزمایش چرخه‌ای: در صورت امکان، چندین چرخه فعال‌سازی و غیرفعال‌سازی را انجام دهید تا عملکرد مداوم را در طول زمان ارزیابی کنید.

نهم. عیب‌یابی مشکلات رایج

هنگام کار با کنتاکتورها، شناسایی و رسیدگی به مشکلات رایج برای حفظ عملکرد بهینه ضروری است. در زیر جنبه‌های کلیدی که باید هنگام عیب‌یابی مشکلات کنتاکتور در نظر گرفته شوند، آورده شده است.

الف. علائم خرابی کویل

• صداهای کلیک مداوم: صدای کلیک مداوم می‌تواند نشان دهنده گیر کردن یا نقص در سیم پیچ کنتاکتور باشد. این می‌تواند مانع از اتصال صحیح کنتاکت‌ها شود و منجر به عملکرد متناوب یا عدم عملکرد کامل شود.
• عدم اتصال: اگر کنتاکتور هنگام اتصال برق وصل نشود، ممکن است نشان دهنده خرابی در سیم پیچ باشد. آزمایش ولتاژ سیم پیچ با مولتی متر می تواند تأیید کند که آیا ولتاژ مناسب را دریافت می کند یا خیر.
• گرمای بیش از حد: گرمای بیش از حد کنتاکتور می‌تواند نشان‌دهنده‌ی خرابی سیم‌پیچ یا اضافه بار الکتریکی باشد که ممکن است نیاز به بازرسی یا تعویض بیشتر داشته باشد.

ب. نشانگرهای سایش تماسی

• اتصالات سوخته یا سوراخ شده: علائم فیزیکی سایش، مانند سطوح سوخته یا سوراخ شده روی اتصالات، نشانگرهای واضحی از فرسودگی هستند. این اتصالات ممکن است سیاه یا زغالی به نظر برسند و در صورت آسیب دیدن باید تعویض شوند.
• قوس الکتریکی: قوس الکتریکی مکرر در حین کار می‌تواند منجر به فرسودگی کنتاکت‌ها شود و باید از نظر تغییر رنگ یا آسیب دیدگی بررسی بصری شود. علائم قوس الکتریکی شامل علائم سوختگی روی کنتاکت‌ها و نواحی اطراف آن است.
• عملکرد ناهماهنگ: اگر کنتاکتور به طور متناوب خنک شود یا نتواند اتصال الکتریکی ثابتی را حفظ کند، ممکن است نشان‌دهنده‌ی کنتاکت‌های فرسوده‌ای باشد که نیاز به تعویض دارند.

ج. چه زمانی باید تعویض کرد در مقابل تعمیر

• معیارهای تعویض: اگر بازرسی‌های بصری آسیب‌های قابل توجهی مانند سوختگی کنتاکت‌ها، ایجاد حفره‌های شدید را نشان دهند، یا اگر آزمایش‌های الکتریکی مقاومت بالا یا عدم پیوستگی را نشان دهند، اغلب تعویض ضروری است. کنتاکتوری که علائم سایش گسترده را نشان می‌دهد، معمولاً نمی‌تواند به طور موثر تعمیر شود.
• ملاحظات تعمیر: مشکلات جزئی مانند تمیز کردن رسوبات کربن از کنتاکت‌ها ممکن است در برخی موارد امکان تعمیر را فراهم کند. با این حال، اگر کنتاکتور دچار خرابی‌های مکرر شده باشد یا نشانه‌هایی از آسیب داخلی داشته باشد، تعویض معمولاً گزینه مطمئن‌تری است.
• تحلیل هزینه-فایده: هزینه تعمیرات را در مقابل تعویض ارزیابی کنید. در بسیاری از موارد، تعویض یک کنتاکتور قدیمی یا خراب می‌تواند با جلوگیری از مشکلات بیشتر و تضمین عملکرد قابل اعتماد، در درازمدت باعث صرفه‌جویی در هزینه شود.

دهم. نتیجه‌گیری

آزمایش کنتاکتورها جنبه‌ای حیاتی از تعمیر و نگهداری برق است که ایمنی، کارایی و طول عمر سیستم‌های الکتریکی را تضمین می‌کند. با پیروی از مراحل ذکر شده در این راهنما، متخصصان برق می‌توانند وضعیت کنتاکتورها را به طور دقیق ارزیابی کنند، مشکلات احتمالی را قبل از تشدید شناسایی کنند و در مورد تعمیر یا تعویض تصمیمات آگاهانه بگیرند. آزمایش منظم نه تنها از خرابی‌های غیرمنتظره جلوگیری می‌کند، بلکه به قابلیت اطمینان کلی تأسیسات الکتریکی نیز کمک می‌کند و در نهایت باعث صرفه‌جویی در زمان و منابع می‌شود و در عین حال عملکرد بهینه را حفظ می‌کند.

یازدهم. سوالات متداول

الف. کنتاکتورها هر چند وقت یکبار باید آزمایش شوند؟

تعداد دفعات آزمایش کنتاکتورها به کاربرد، محل و اهمیت آنها بستگی دارد. به طور کلی، آزمایش باید حداقل سالی یک بار انجام شود، اما برای تجهیزات حیاتی، آزمایش‌های مکرر (ماهانه یا دوسالانه) ممکن است برای اطمینان از قابلیت اطمینان و عملکرد لازم باشد.

ب. آیا می‌توانم کنتاکتور را بدون برداشتن آن آزمایش کنم؟

بله، کنتاکتورها اغلب می‌توانند با استفاده از یک مولتی‌متر در محل خود آزمایش شوند تا پیوستگی و ولتاژ بررسی شود. با این حال، برای بررسی‌های دقیق، به خصوص برای بررسی ساییدگی کنتاکت یا مشکلات سیم‌پیچ، برداشتن کنتاکتور می‌تواند مفید باشد.

ج. نشانه‌های خرابی کنتاکتور چیست؟

نشانه‌های خرابی کنتاکتور شامل صداهای کلیک مداوم، عدم اتصال یا جداسازی صحیح، سوختگی یا سوراخ شدن کنتاکت‌ها و گرمای بیش از حد است. علاوه بر این، عملکرد نامنظم یا قوس الکتریکی می‌تواند نشان دهد که کنتاکتور به پایان عمر عملیاتی خود نزدیک می‌شود.

مرجع:

https://en.wikipedia.org/wiki/Contactor